Nocna straż na deptaku

Chociaż nie do końca jestem pewna, czy został pierwszym obywatelskim strażnikiem. Gdy w sobotę zobaczyłam sięgającego po wałówkę dziennikarza obywatelskiego Tomasza Dominiaka, pomyślałam tylko o jednym. Nabiera sił, zostaje. Dość aktów dewastacji!  Dyskusji za bardzo nie śledziłam, co chwilę docierali kolejni mieszkańcy obejrzeć nową atrakcję miasta. Byli zaskoczeni aktem wandalizmu, wielu zaś przypuszczało, że... tak właśnie ma być. Same nóżki. Bo niechcący zubożony krajobraz nawet nieźle wygląda.Czyli nie nadążałam za ożywioną dyskusją dziennikarzy obywatelskich – Tomasza Dominiaka i p. Szambelana. Objaśniałam zdezorientowanym zielonogórzanom co się stało.W niedzielę sprawa wróciła. Szyba jest punktem, gdzie teraz można spotkać każdego. No i się spotkali. Szambelan, Maciek Gniazdowski, Magdalena Galus i pisząca te słowa. Stało się zło, należy temu zapobiegać. Ale jak? Nie wiem kto z nas rzucił hasło – nocna straż. Dobrze, ale kto zostaje? Chyba nikt z nas nie chciał być za bardzo wartownikiem... Tym bardziej, że co rusz pojawiały się samochody ochrony. Od soboty bardzo widoczne.   Szambelan przekonywał Maćka Gniazdowskiego, Magdalena Galus jakieś niezwykłe uniki zawodowo-rodzinne zaczęła tworzyć. Zawęziło się do dwóch osób. Mnie bo najbliżej. Rano do pracy oraz Szambelana. Mieszka blisko, ale nieco dalej niż z tego miejsca mam do pracy. No, ale ja z kolei boję się duchów. Szambelan kiedyś jakiegoś spotkał. Nawet z nim gadał. Poza tym, nie wiem gdzie się podział misiu zombie. A jak mnie się pokaże? Do pracy nie pójdę bo będę po poważnym ataku serca. Przeważył niezwykle istotny argument. Szambelan ma laskę. On zostaje. Będzie pełnił obywatelską nocną straż. Umościł się na metalowym słupku i tak go zostawiliśmy.  Na straży.Rano, idąc do pracy zajrzę, czy jeszcze zipie. Bo i chłodno i mokro.Muszę się też dowiedzieć, czy Tomek Dominiak już pilnował. Ale już na spokojnie i może być później.