Teatr Telewizji nagrywał sztukę o Władysławie Strzemińskim

To Władysław Strzemiński. Pod ścianą przycupnęła dziewczynka z dwoma warkoczykami. Kilkuletnia Nika czeka na ojca. W poniedziałek Telewizja Polska kręciła w muzeum spektakl Teatru Telewizji o związanym z Łodzią artyście.

- Dobrze, że nie zdążyliśmy wyremontować budynku od strony podwórka - szepcze Karina Koziej, specjalistka od spraw promocji muzeum. - Dzięki temu wszystko wygląda tak, jak wtedy.

Spektakl nosi tytuł "Powidoki", jak powstały pod koniec lat 40. cykl obrazów solarnych Strzemińskiego, na których malarz utrwalał efekty, które widział po spojrzeniu na Słońce. Scenariusz napisał Maciej Wojtyszko z synem Adamem. Reżyserią zajął się senior duetu.

- Fabułą jest życie i twórczość Władysława Strzemińskiego, dlatego zdjęcia nie mogły się nie odbywać w Muzeum Sztuki, przy zakładaniu którego artysta miał duży udział - mówi Urszula Kijak, asystentka reżysera.

Władysława Strzemińskiego, z nogą podwiniętą pod płaszczem, gra Mariusz Wojciechowski, Katarzynę Kobro, żonę artysty, znana rzeźbiarkę - Nina Czerkies. W głównego antagonistę Strzemińskiego, postać fikcyjną, zwaną w scenariuszu policjantem, wciela się Wojciech Kalarus.

- Mamy dwie Niki, młodszą i starszą - objaśnia role córki Strzemińskiego asystentka reżysera. - Scenariusz obejmuje bowiem okres kilkunastu lat.

Sceny kręcone są na muzealnym dziedzińcu, w salach muzeum, w tym w sali neoplastycznej, na schodach.

- Nawet troje naszych pracowników muzealnych zostało zangażowanych do filmu - zdradza Karina Koziej. - Będą grali ekipę techniczną, która wiesza w muzeum wystawy. Tylko dostali od reżysera polecenie, żeby sobie wyszukali stroje z tamtej epoki.

Kawiarnia Muzealna na czas zdjęć zamieniona została w salon fryzjerski. Podręczny zestaw do makijażu ekipa trzyma w przezroczystej kosmetyczce. Wóz transmisyjny pod budynkiem odbiera obraz z muzealnych wnętrz z hitlerowską swastyką na ścianie - to czasy drugiej wojny światowej. Reżyser na bieżąco koryguje sceny. Za bramą prowadzącą na sąsiednie podwórko leżą rzeźby Katarzyny Kobro.

Władysław Strzemiński, bohater spektaklu telewizji, był jednym z czołowych twórców polskiej awangardy lat 20. i 30. XX wieku i twórcą teorii unizmu. Urodził się w 1893 roku w Mińsku. W czasie pierwszej wojny światowej został cieżko ranny- stracił rękę, nogę oraz wzrok w jednym oku. Do Łodzi, wraz z Katarzyną Kobro, przeprowadził się w 1931 roku. Z żoną współtworzył grupę a.r., która zapoczątkowała powstanie łódzkiej kolekcji sztuki nowoczesnej. Artyści pozyskiwali dzieła wymieniając się nimi z artystami z innych krajów, na przekór podziałom politycznym i granicom. Wadomo, że związek Strzemińskiego z rzeźbiarką należał do bardzo burzliwych, tak jak na początku się kochali, tak mocno potem się nienawidzili. W 1945 roku Strzemiński został wykładowcą w łódzkiej Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych, której był współzałożycielem. Kolekcję grupy a.r. przekazał łódzkiemu Muzeum Sztuki. Zmarł w 1952 roku w Łodzi, został pochowany na Starym Cmentarzu przy ul. Ogrodowej.

Akademia Sztuk Pięknych nosi jego imię, a Muzeum Sztuki w ms2 prezentuje serce swojej kolekcji sztuki XX i XXI wieku - Międzynarodową Kolekcję Sztuki Nowoczesnej grupy a.r.