50 lat GiOPTD

4700 osób uczestniczących w zajęciach w ciągu roku, 12 tysięcy osób rocznie zwiedzających wystawy, największa w Polsce, a zapewne i w Europie, licząca pół miliona prac ze 106 krajów kolekcja twórczości dziecięcej – już te statystyki dają wyobrażenie o rozmiarach działalności Galerii i Ośrodka Plastycznej Twórczości Dziecka. W kwietniu szczególnie, ale także w następnych miesiącach, placówka świętować będzie 50-lecie.

Na pomysł powołania placówki pół wieku temu wpadli pracownicy Wydziału Sztuk Pięknych UMK, dostrzegając potrzebę pozaszkolnej edukacji plastycznej dzieci i młodzieży. Szczególnie zaangażowany w tę sprawę był prof. Stefan Kościelecki. 1 kwietnia 1964 r. rozpoczęła działalność instytucja o unikatowym w skali kraju charakterze. Od tej pory regularnie odbywają się tam zajęcia dla dzieci i młodzieży: popołudniowe dla uczestników indywidualnych, przedpołudniowe dla grup. Instruktorzy, artyści plastycy, prowadzą również warsztaty na terenie całego województwa. Galeria jest też organizatorem licznych ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów plastycznych dla dzieci.

- Bijemy absolutne rekordy, jeśli chodzi o ilość prac nadsyłanych na konkursy – stwierdza dyrektor galerii Dariusz Delik. - „Zawsze zielono, zawsze niebiesko” to największy konkurs plastyczny w Polsce. W zeszłym roku napłynęło na niego 26 367 prac.

W swojej siedzibie przy Rynku Nowomiejskim oraz od kilku lat w filii przy ul. Kościuszki galeria organizuje około 20 wystaw rocznie. I choć idea ośrodka pozostaje niezmienna, placówka dostosowuje się także do nowych wyzwań.

-  Od kilku lat działa pracownia multimedialna wyposażona w komputery, tablety, aparaty cyfrowe, kamery - relacjonuje dyrektor. - Dzieci więc nie tylko malują, rysują, robią grafiki, ale także tworzą filmy.

Najważniejsze jest jednak inspirowanie do twórczej aktywności i rozwijanie wyobraźni. Dlatego dawni uczestnicy zajęć po latach wspominają przede wszystkim niezwykłe tematy prac proponowane przez instruktorów. Dzieciaki malują na przykład latające krowy, informacje płynące w światłowodach, ilustrują to, co się znajduje 30 cm pod ziemią albo portretują wirusy.

- Nasze ćwiczenia są czasem szalone – śmieje się dyrektor. - Dlatego prowadzący sami muszą być twórczy, żeby zarażać dzieci swoją pasją.

Z okazji jubileuszu galeria przygotowuje szereg wydarzeń, które w sposób wszechstronny zaprezentują jej działalność. Zwiastunem była już marcowa wystawa „Jedyna taka kolekcja” pokazująca prace dziecięce ze 106 krajów ze zbiorów galerii. Główne uroczystości zaplanowano na 3 kwietnia. Odbędą się po sąsiedzku, w siedzibie Fundacji Tumult. Wtedy otwarta zostanie „Wystawa na urodziny” przygotowana przez uczestników zajęć.

- Znajdą się tu autoportrety wszystkich dzieci, które chodzą do galerii. 370 obrazów. Cała sala będzie wytapetowana ich twarzami – zapowiada Dariusz Delik.

3-5 kwietnia przed budynkiem galerii odbędą się plenerowe zabawy plastyczne, zaś 4 kwietnia zaplanowano konferencję dydaktyczno-naukową „Kulturalny plecak, czyli o pozaszkolnej edukacji artystycznej”. Od 9 maja do 9 czerwca będzie można oglądać wystawę „Pozostać artystą” prezentującą prace tych, którzy przed laty uczęszczali na zajęcia do galerii, a potem studiowali sztuki piękne. Dyrektor przygotował dla uczestników tej wystawy niespodziankę:

- Obok ich współczesnych prac zaprezentuję te, które kiedyś robili w galerii – zdradza Dariusz Delik.

W filii przy ul. Kościuszki do 8 maja na wystawie „Laureaci” można oglądać prace nagrodzone na organizowanych przez galerię międzynarodowych i ogólnopolskich konkursach. „Galernicy” to z kolei ekspozycja czynna przez cały kwiecień w gościnnym Domu Muz. Jest przeglądem twórczości pracowników ośrodka, także przecież czynnych artystów. Pełną emocji i pasji codzienność galerii można zaobserwować na zdjęciach pokazywanych do 29 kwietnia w Urzędzie Marszałkowskim w ramach ekspozycji „Mali artyści”.

- Doznania piękna towarzyszą nam tu na co dzień. Dzieci tworzą takie kompozycje, tak zestawiają barwy, że czasem patrzę na ich dzieła z zazdrością. Nigdy nie mam dość przebywania z tymi pracami, przeglądania ich. Za każdym razem to jest ładowanie akumulatorów, jakbym poszedł do galerii w Wiedniu, Berlinie czy Paryżu. Tutaj mam taki Paryż w piwnicy. I to jest powód, dla którego tu jestem – podsumowuje Dariusz Delik.