Cezary Stachoń: "Warszawa potrzebuje więcej parkingów przesiadkowych"

1. Załóżmy, że wygrywa Pan wybory prezydenckie. Jaka będzie pierwsza decyzja, którą Pan podejmie?

Cezary Stachoń: Myślę, że można podjąć kilka decyzji jednocześnie zwłaszcza jeżeli będą one wydane w formie zaleceń:

- zwrócę się z prośbą do wszystkich dyrektorów szkół, aby udostępnili sale gimnastyczne, które wieczorami są niewykorzystane (także dla osób dorosłych), zachęcali młodzież do aktywności fizycznej i zdrowego stylu życia, kładli nacisk nie tylko na czystą wiedzę, ale także na aspekty wychowawcze, zdrowotne (chodzi przede wszystkim o świadomość znaczenia zdrowego odżywiania, a także właściwej – „prostej” postawy ponieważ ponad 70% dzieci ma wady postawy),

- wydam polecenie wszystkim podległym dyrektorom, aby co tydzień składali raporty z postępów powierzonych im zadań, korzyści jakie przynosi to dla warszawiaków oraz kosztów funkcjonowania danej jednostki,

- wprowadzę proste zmiany dotyczące sygnalizacji świetlnej i organizacji na skrzyżowaniach, które poprawią drożność wielu newralgicznych skrzyżowań, dzięki czemu istotnie zmniejszą się korki.

2. Jakich konkretnych inwestycji Warszawa potrzebuje w najbliższych czterech latach?

Brakuje połączenia między Pragą Północ i Pragą Południe na wschód od ul. Targowej. Należy zrealizować Obwodnicę Śródmiejską, która połączy te dwie dzielnice i jednocześnie „domknie pętlę” (oczywiście niezależnie od wielu innych prowadzonych i przygotowywanych inwestycji). Jest to droga znacznie bardziej potrzebna i uzasadniona niż np. Trasa Tysiąclecia, która w zasadzie łączy te same punkty: rondo Żaba i rondo Wiatraczna.

Brakuje także parkingów „Parkuj i Jedź”. Należy zacząć od budowy jednego dużego parkingu w zachodniej części Warszawy przy torach WKD w rejonie węzła Opacz (mapka na stronie www.lepszapolska.com). Lokalizacja ta daje możliwość doskonałej komunikacji z drogami dojazdowymi (Autostrada A2, Al. Jerozolimskie, trasa Salomea-Wolica – obsługa tras nr 7 i nr 8), a także z różnymi dzielnicami Warszawy (biura na Służewcu, uczelnie na Mokotowie itp.). Oprócz możliwości dojazdu do centrum kolejką WKD (można zrobić rozjazd na linię średnicową i przedłużyć trasę do Warszawy Wschodniej), należy uruchomić linie autobusowe dowożące pasażerów w różne regiony Warszawy (dojazd np. do biur bez konieczności przesiadki w centrum). Bardzo ważne jest także uruchomienie licznych połączeń autobusowych (także PKS i prywatne „busy”) do miejscowości i regionów podwarszawskich, gdzie do tej pory nie było alternatywy dla samochodu. Dzięki temu ilość osób korzystających z komunikacji zbiorowej zamiast samochodu będzie znacznie większa niż liczba miejsc parkingowych, a typowy parking zamieni się w węzeł przesiadkowy (przesiadka z autobusu podmiejskiego do komunikacji miejskiej).

Pomysłem obniżającym koszty inwestycji, a jednocześnie zwiększającym popularność proponowanego rozwiązania jest połączenie go z centrum handlowym. Inwestor prywatny dzięki dodatkowym klientom, którzy przyjadą komunikacją zbiorową powinien sfinansować odpowiednią infrastrukturę parkingową i komunikacyjną. Proponowane miejsce jest zlokalizowane przed strefą korków miejskich, natomiast dalsza droga w kierunku centrum powinna mieć wydzielone skuteczne buspasy. Takie rozwiązanie umożliwi szybki przejazd komunikacją zbiorową w różne regiony Warszawy, a także kontrolę nad korkami i „przeniesienie” ewentualnych korków poza centrum. Kierowca będzie stał w mniejszym korku ponieważ część dotychczasowych kierowców skorzysta z komunikacji zbiorowej, natomiast korki jeżeli będą to nie w centrum Warszawy tylko na obrzeżach, dzięki czemu komunikacja i jakość powietrza w centrum będzie znacznie lepsza. Szczegółowy opis i lokalizacja na stronie www.lepszapolska.com. Rozwiązania analogiczne powinny być realizowane także w innych regionach Warszawy.

3. Jak powinno według Pana wyglądać otoczenie Pałacu Kultury i Nauki?

Przede wszystkim musimy mieć wiele różnych projektów, aby mieć wybór, po drugie, aby dokonać najlepszego wyboru musimy uwzględnić opinie warszawiaków. W tym kontekście nie jest najważniejsze jak moim zdaniem powinno wyglądać otoczenie PKiN, tylko jakie jest zdanie mieszkańców Warszawy. Jeżeli chodzi o ilość i oryginalność projektów to w pierwszej kolejności ogłosiłbym konkurs otwarty, który przedstawiłby naprawdę dużą różnorodność wariantów, a jego koszty byłyby bardzo niskie i jednocześnie „dydaktyczne” – dla wielu utalentowanych osób byłaby to też szansa na udany debiut. W zależności od wyników konkursu należy rozważyć jakie powinny być kolejne działania. Prawdopodobnie będzie to zlecenie profesjonalnej pracowni architektonicznej opracowanie szczegółowego projektu.

4. Kryzys mocno odcisnął swe piętno na budżecie Warszawy. Gdzie w przyszłości zamierza Pan szukać oszczędności?

Przede wszystkim w administracji, która w ostatnich 4 latach istotnie i bezzasadnie się rozrosła. Chciałbym także zwrócić uwagę, że każdy punkt mojego programu jest podsumowany informacją o kosztach związanych z jego realizacją. Tylko jedna propozycja – Obwodnica Śródmiejska wiąże się z realnymi wydatkami z budżetu miasta. Nawet budowę bardzo dużego Zachodniego Węzła Przesiadkowego można zrealizować bez ponoszenia dodatkowych kosztów. Biorąc pod uwagę rozrzutność ratusza i wiele przepłaconych przetargów oszczędności można szukać w każdym obszarze bez pogorszenia jakości tych inwestycji.

5. Co Pan sądzi o komunikacji miejskiej w stolicy. Jak rozładować korki? Jakie powinny być kierunki rozwoju w tej dziedzinie?

Mimo wydania wielu miliardów złotych komunikacja nie funkcjonuje dobrze ponieważ brakuje prostych, czasami drobnych i rozsądnych działań np. poprawy sygnalizacji świetlnej, czy zmian organizacyjnych w obrębie najbardziej newralgicznych skrzyżowań.

Ważnym działaniem poprawiającym sytuację na drogach jest budowa dużego parkingu (węzła przesiadkowego) w rejonie WKD Opacz, dzięki któremu kierowcy przesiądą się do komunikacji zbiorowej. Warto też zachęcać kierowców mieszkających w centrum Warszawy do korzystania z komunikacji zbiorowej poprzez danie im uprawnień do ulgowego przejazdu komunikacją zbiorową w zamian za wyższą opłatę za abonament parkingowy.

Należy także poprawić komunikację zbiorową na trasie praca – dom poprzez uruchomienie nowych połączeń autobusowych regionów typowo mieszkalnych (Ursynów, Ursus, Tarchomin) z regionami, do których dojeżdżamy codziennie do pracy czy na studia (biura na Służewcu, uczelnie np. na Mokotowie itp). Takie bezpośrednie połączenia zachęcą wielu kierowców do pozostawienia samochodu i skorzystania z komunikacji zbiorowej.

Warto także rozważyć możliwość intensywnej zabudowy biurowcami terenów znajdujących się na obrzeżach Warszawy, ale za to doskonale skomunikowanych. Dzięki temu wiele osób dojeżdżających będzie szukało pracy w biurach położonych możliwie najbliżej swojego miejsca zamieszkania, a w konsekwencji nie będą musieli jeździć do centrum. Dziś zauważamy tendencję, że coraz więcej osób wyprowadza się poza Warszawę, a jednocześnie w centrum budujemy coraz więcej biur będących miejscami pracy. Gdybyśmy budowali biura bliżej mieszkańców to droga do pracy byłaby krótsza, a co ważniejsze, nie przebiegałaby przez centrum. Taki kierunek zmian oczywiście przyczyni się do zmniejszenia istniejących korków.

6. Jak ocenia Pan sytuację w stołecznej służbie zdrowia. Jakie działania zamierza Pan podjąć w celu poprawy warunków leczenia pacjentów?

Mamy dziś sytuację, kiedy na własne życzenie całe pokolenia ludzi wpędzamy w długie i przewlekłe choroby. Jeżeli ponad 90 % dzieci ma różnego rodzaju wady rozwojowe i schorzenia, a niemal 25 % cierpi na choroby przewlekłe, jeżeli spożywamy jedzenie genetycznie modyfikowane (GMO), które pogarsza nasze zdrowie czy zdolności rozrodcze, jeżeli w jedzeniu mamy dużo chemicznych dodatków, polepszaczy czy nawet hormonów to jak możemy być zdrowi. System który wpędza w chorobę i następnie chce nas z niej wyleczyć (głównie lecząc objawy a nie przyczyny) to bardzo chory system. Trzeba zacząć od profilaktyki, od bycia zdrowym i utrzymania tego stanu. Profilaktyka jest najbardziej efektywna jeżeli stosujemy ją od najmłodszych lat dlatego warto np. zakupić wygodne i regulowane krzesła i ławki do szkół, należy też przeprowadzać regularne badania lekarskie (niestety brakuje lekarzy pediatrów), promować aktywności fizyczną (np. udostępnienie sal gimnastycznych), a przede wszystkim na bieżąco kontrolować nawyki i postawę dzieci i młodzieży.

Jeżeli dziś nie jesteśmy w stanie zapewnić właściwej opieki zdrowotnej dla kilku procent chorych osób to w jaki sposób będziemy mogli to zrobić, gdy chorych będzie kilkanaście, czy nawet kilkadziesiąt procent ludności. W odniesieniu do istniejącego systemu opieki zdrowotnej należy w pierwszej kolejności poprawić nadzór nad bieżącym wydawaniem pieniędzy (drogi, publiczny sprzęt nie zawsze właściwie wykorzystywany, zawyżone ceny przetargów, czy przepisywanie drogich leków zamiast tańszych zamienników). Warto też wprowadzić istotne zmiany systemu, ale na poziomie rządu, a nie władz lokalnych.

7. Czy uważa Pan, że miasto wykorzystuje możliwości, jakie daje Wisła? Co zrobić, aby sprowadzić życie kulturalne nad rzekę?

Myślę, że podobnie jak w przypadku PKiN należy otworzyć się na twórczość i pomysły wielu osób, które mogą przedstawić bardzo ciekawe propozycje. Wybór oczywiście powinien być skonsultowany lub wręcz dokonany przez warszawiaków, ale najpierw musimy mieć różnorodne warianty, żebyśmy mogli dokonać realnego wyboru najlepszej propozycji.

8. Jak Pan ocenia bezpieczeństwo mieszkańców Warszawy? Co zamierza Pan zrobić, aby poprawić jego poziom?

Podstawowa zasada dotycząca bezpieczeństwa i systemu sprawiedliwości powinna przewidywać surowe kary za wykroczenia i przestępstwa popełnione świadomie na szkodę osób prywatnych, czy instytucji (także na szkodę kraju). Kary te powinny być w większym stopniu finansowe i powinny z nawiązką rekompensować wszystkie poniesione szkody i koszty – także koszty wykrycia sprawcy, sądzenia i więzienia. Dziś to podatnicy płacą za więzienie co jest najgorszym z możliwych rozwiązań. Oczywiście wielu złodziei i przestępców nie ma pieniędzy więc powinni to odpracować (sprzątanie ulic, segregowanie odpadów, proste prace w rolnictwie czy budownictwie). Proponowane zmiany wykraczają poza kompetencje prezydenta Warszawy, ale warto o nich powiedzieć, ponieważ aktualny system jest przyjazny dla przestępców, a nie dla zwykłych osób. Na poziomie lokalnym najbardziej skuteczny wydaje się monitoring. W przeciwieństwie do patroli jest on znacznie tańszy, a przecież przestępca nie będzie atakował tam, gdzie są widoczne patrole policji tylko w miejscach gdzie o pomoc jest najtrudniej.

9. Warszawa stara się o tytuł Europejskiej Stolicy Kultury 2016. Czy może to robić bardziej skutecznie? Jak? Które obszary kultury wymagają największego wsparcia? Jakie konkretne działania zamierza Pan podjąć?

Warszawa powinna dołożyć wszelkich starań, aby uzyskać tytuł Europejskiej Stolicy Kultury 2016. Powinniśmy akcentować nasze mocne strony, twórców i artystów związanych z regionem, ale także nasze działania na rzecz rozwoju kultury (np. budowa Muzeum Chopina i działania popularyzujące jego muzykę). W przyszłości warto bardziej się otworzyć na światowej sławy twórców, których częściej powinniśmy gościć w Warszawie. Nie można także zapominać o naszych artystach, ale także o krzewieniu kultury już od najmłodszych lat.

10. Sport w Warszawie to nie tylko zbliżające się Euro 2012 i piłka nożna. To także wiele klubów z tradycjami, które obecnie funkcjonują na skraju bankructwa. Czy będą mogły liczyć na wsparcie miasta, jeśli zostanie Pan prezydentem?

Pytanie jest zbyt ogólne by można na nie precyzyjnie odpowiedzieć. Trzeba rozważyć wiele okoliczności związanych z dofinansowaniem np. jaka kwota, czy jest to wydatek jednorazowy, czy też klub będzie wymagał systematycznego wsparcia, jaka część społeczeństwa odniesie korzyści wynikające z tego wydatku (jakie to będą korzyści). Bardzo ważne jest także porównanie tego wydatku do innych alternatywnych potrzeb, a także analiza, czy klub faktycznie podejmuje wystarczające działania by we własnym zakresie uzyskać przychody niezbędne do odpowiedniego funkcjonowania. Może trzeba klubami lepiej zarządzać (proponuję otwarte comiesięczne spotkania, gdzie będzie się dyskutowało także pomysły poprawy sytuacji finansowej, ewentualnie wymianę kadry, która nie ma pomysłów na lepsze funkcjonowanie). Przy ograniczonych możliwościach finansowych niezbędna jest dokładna analiza każdego wydatku i dopiero na takiej podstawie można mówić o zasadności wydatków.

Warto także rozszerzyć pytanie: Sport w Warszawie to nie tylko zbliżające się Euro 2012, piłka nożna czy wiele klubów z tradycjami. Sport to także aktywność fizyczna wszystkich grup społecznych w szczególności dzieci i młodzieży.

Zwróćmy uwagę nie tylko na kluby, stadiony, ale także na naszą codzienność. Otwórzmy sale gimnastyczne, które w godzinach wieczornych są niewykorzystane. Promujmy uprawianie sportów wśród wszystkich grup społecznych zwłaszcza w okresach gorszej pogody. To nic nie kosztuje, sale już istnieją, nie trzeba ich budować, należy je tylko udostępnić.