Grudziądz jest miastem starszym niż mówi o tym tradycja [cz. 2]

Samo stawianie tego rodzaju tez, powoływanie się na prace naukowe dla pewnej grupy osób jest nie do przyjęcia. Ten stan rzeczy trwa już bez mała kilkadziesiąt lat. 
Ale co mnie osobiście najbardziej martwi, że w tej grupie są osoby z Grudziądza.W swej negacji, zacietrzewieniu nie zauważają, że czas płynie i świat wokół nas się zmienia. W ostatnich dekadach ludzkość wykonała gigantyczny krok na przód we wszystkich dziedzinach życia. Historycy, archeologowie także do nich należą. Położenie geopolityczne Polski i Grudziądza powodowało, że niewiele zachowało się obiektów historycznych. Dokumenty, kroniki, mapy w dużej większości spłonęły lub zostały rozkradzione. Minione lata zaowocowały wieloma odkryciami archeologicznymi. Wnikliwe studia nad istniejącymi kronikami, dokumentami i mapami pozwoliły na odsłonięcie nowej wiedzy w nich zawartej. Przepastne biblioteki pozwoliły na odkrycie nowych fragmentów wiedzy, w tym wiedzy o naszym pięknym mieście.
Takiego postępu dokonano i w Grudziądzu lecz nie każdy jest z tego zadowolony i z premedytacją nie chce zauważać wyników, które są na wyciągnięcie ręki.
Na fakty składają się poszczególne elementy, które są rozproszone i należy je ułożyć jak przysłowiową układankę. Są to fragmenty kronik niemieckich, krzyżackich i polskich zawarte w nich cytaty i daty jednoznacznie o tym świadczą. Są nimi prace archeologiczne prowadzone od wieku XIX do współczesności na terenie miasta. Pozyskane tą drogą artefakty. Odkryte fragmenty murów ceglanych, wybudowanych z cegieł, poprzedzający okres krzyżacki w Grudziądzu.
Jeżeli istnieją mury poprzedzające okres gotyku, znaczy to tyle, że w Grudziądzu stały obiekty murowane z cegieł na długo przed okresem panowania nad Grudziądzem Krzyżaków. Kto tego mógł dokonać? Odpowiedź nasuwa się sama, był nim Biskup Misyjny Prus Chrystian.
Dotychczas mieliście drodzy czytelnicy moje słowo przeciw słowom mych adwersarzy. Proponuję Państwu swoistą konfrontację wiedzy. Zapraszam do przeczytania powszechnie dostępnych prac naukowych i opracowań historycznych.
Jako pierwszą proponuje książkę pani prof. dr hab. Krystyny Zielińskiej-Melkowskiej pt: "Lokacja Grudziądza w roku 1291". Jest to studium historyczno-archiwalne. Praca napisana jest pięknym przystępnym językiem.
Ta Torunianka wykładowczyni na Uniwersytecie Toruńskim uczyniła wiele dla Grudziądza. Poprzez oddanie całego serca pracy, wnikliwości, obiektywizmowi faktom historycznym sprawiła, że o Grudziądzu jego wieku zaczęto mówić. Wyciągnęła nasze miasto z pewnego niebytu, na który je skazano.
Nie wszystkim znane są fakty o tym, że po napisaniu książki o Grudziądzu, nie mogła jej wydać w Grudziądzu.Osobiście uważam, że nałożono na nią swoistą "lokalną" cenzurę, Gdyż książka stała w opozycji do oficjalnie głoszonych tez związanych z wiekiem miasta. W konsekwencji książka została wydana w Toruniu.
Kolejne dwie pozycje, które proponuję to obszerne materiały posesyjne, sympozja, które odbyły się w Grudziądzu 18 października 1997 roku i 4 grudnia 1998 roku pod roboczym tytułem Grudziądz Miastem Chrystiana. Zebrano je w dwu publikacjach pod wspólnym tytułem " Grudziądz Miastem Chrystiana. Materiały posesyjne " Pierwsza z nich ukazała się drukiem w roku 1998, druga natomiast w roku 2002. Prace ukazały się pod patronatem redakcyjnym Pani Profesor Krystyny Zielińskiej-Melkowskiej.
Nie jest tak jak próbuje się imputować, że Wiesław Hawełko wymyślił na potrzeby chwili temat wieku MIASTA Grudziądza i przesunął go o kilka dziesięcioleci wstecz.
Po zapoznaniu się z tymi publikacjami będziecie bogatsi o wiedzę naukową osób utytułowanych.Cała ta sytuacja, która powstała wokół wieku Grudziądza zmusza do zadawania pytań i wzbudza dużo wątpliwości dla czego tak się dzieje. Skąd biorą się tego rodzaju animozje, tendencyjność i ignoranctwo ?Odpowiedz jest ze wszech miar prosta, nasuwa się sama. W żaden sposób nie można dopuścić do sytuacji, w której " mało znaczące " miasto mogło by być starsze, od miasta, które rości sobie prawo do tego tytułu w regionie.
Ten stan utrzymuje się od dziesięcioleci. Dzieje się to za cichą zgodą i " miękką " polityką grudziądzkich historyków, którzy dla świętego spokoju położyli uszy po sobie i udają, że jest inaczej. Pozwolili się zepchnąć do defensywy. Bo jak inaczej można nazwać fakt gdzie prace archeologiczne na terenie miasta wykonują obce ośrodki.
Mam tylko nadzieję, że żaden z grudziądzkich historyków i archeologów nie skazał naszego miasta na niebyt, że nie warto szukać bo nie ma czego. Mam nadzieję, że to tylko moje odczucie.Dla mnie osobiście  historia, archeologia była i jest okryta nimbem romantyzmu, wizjonerstwa. Niestety obserwuję pragmatyzm, koniunkturalizm i rutynę. Nie takie były początki i okres świetności grudziądzkich muzealników.