Stwórzmy wspólnie książkę kucharską

Jeżeli możemy w ogóle mówić o zjawisku kuchni warszawskiej to jest ona połączeniem dawnej polskiej kuchni mieszczańskiej z kuchnią szlachecką.
Typowo warszawskich dań w zasadzie nie ma. Słynne flaki warszawskie z pulpetami dotarły do Warszawy z Litwy, przez Kraków.
W 1875 roku, niemiecki dziennikarz Fritz Wernick opublikował w "Danzinger Zeitung" i jednocześnie we wrocławskiej "Schlesische Zeitung" cykł reportaży poświęconych polskiej kuchni. Czytamy tam:
"Kuchnia warszawska ma do swej dyspozycji wyśmienitej jakości produkty, które potrafi umiejętnie przetworzyć na doskonałe dania. Jest przy tym nad wyraz esencjonalna i tłusta".
"Warszawska kuchnia odczuwa tylko dotkliwie brak dobrych ryb. Dania rybne uchodzą za artykuł zbytku. Nawet w gospodarstwach domowych wybór ich jest mało urozmaicony, ponieważ zaopatrzenie rynku nie pokrywa jego zapotrzebowania. Również sprowadzane masowo zwłaszcza w okresie wielkopostnym śnięte ryby z Morza Bałtyckiego na ogół rzadko trafiają na stół nawet zamożnych domów. Spożywa się tedy z apetytem karpie hodowane w rodzimych stawach".
"W kuchni polskiej szerokie zastosowanie znajdują tłuszcze, mocne przyprawy, cebula. Nie jest łatwo przyzwyczaić się początkowo do ciężkostrawnych, szybko tuczących pokarmów (...) Ziemniaki podaje się najczęściej tłuczone z masłem, mięso pływa w tłustych sosach; ulubiona tu zupa skomponowana z wywaru mięsa i czerwonych buraków, zabielana gęstą, kwaśną śmietaną bywa niekiedy dla zdrowia szkodliwa i wymaga od żołądka znacznej odporności".
Jak widzimy warszawska kuchnia sprzed 130 lat niezbyt różniła się od tej dzisiejszej. Jemy tłusto, niezdrowo i nad wyraz smakowicie.
Jako niepoprawny sybaryta, smokosz i obżarciuch proponuję Państwo zabawę. Stwórzmy przepisy naszej współczesnej, warszawskiej kuchni. Jako pomysłodawca rozpoczynam pierwszy:

Zupa cebulowa warszawska (mojego pomysłu)

Czas przygotowania: 1 godzina

składniki:

woda, masło śmietankowe, cebula: biała, czerwona czosnkowa, włoszczyzna, imbir, listki laurowe, wanilia, cynamon, papryka, sól, chleb razowy, natka.

sposób przyrządzania:

Do 4 litrów wody dokładamy 2 łyżki masła, solimy, dodajemy, ostrą paprykę, wanilię, cynamon i kilka goździków, 9 cebul (po 3 białe, czerwone, czosnkowe), włoszczyznę (bez pora). Gotujemy do momentu, aż warzywa się rozgotują. Do wywaru wkładamy pół chleba razowego na miodzie, pokrojonego w kromki. Po kilku minutach całość miksujemy na jednolitą masę. Zupa ma mieć konsystencję śmietany.
Zupę podajemy z grzankami z bułki lub groszkiem ptysiowym, posypaną natką.
Pychota.