Warszawskie Muzeum Chleba. Ocalone od zapomnienia przedmioty do tradycyjnego wypieku chleba

Warszawskie Muzeum Chleba powstało z pasji do zbierania i z ogromnej potrzeby serca, aby ocalić od zapomnienia tradycyjny sposób przygotowywania i pieczenia chleba.

Muzeum powstało w 2000 r. z inicjatywy Mariana Pozorka.
- Muzeum powstało z pasji do rzemiosła i lęku, że to rzemiosło zostanie zapomniane. Mój teść założył to muzeum, aby przekazać innym pokoleniom, ile trudu trzeba było włożyć w to, aby wyprodukować jeden bochenek chleba, i dlaczego ten bochenek chleba, jest tak ważny na polskim stole.

Założyciel muzeum przez wiele lat gromadził przedmioty związane z piekarnictwem. Część pochodzi z piekarni prowadzonej przez rodzinę Pozorków od czasów międzywojennych. Ale nie tylko. Marian Pozorek zbierał je w Warszawie, ale jeździł też po Polsce i próbował je ocalić nierzadko przed wylądowaniem na złomowisku. Piekarnicze artefakty również przywoził z zagranicznych podróży.

Rogalikówki, młynki do mielenia ziaren, stare dyplomy

Muzeum zajmuje trzy sale. Są one zapełnione sprzętami, które przez dziesięciolecia służyły do wypieku chleba, bułek czy rogali.

Rogalikówka - to maszyna, która z kęsów ciasta może zrobił rogaliki, ale mogła też służyć do przygotowywania jagodzianek, placków drożdżowych czy paluchów.

Dzielarki ręczne to z kolei proste maszyny, które pozwalały dzielić kawał ciasta na równe kęsy - tak aby bułki czy drożdżówki miały odpowiednią wagę. Prosta w działaniu maszyna znacznie usprawniała pracę piekarzom, nie trzeba było odważać każdej, pojedynczej porcji oddzielnie.

Czy zastanawialiście się jak w bułkach kajzerkach powstaje "krzyżyk"? Do tego piekarze używają sztancówek i kajzerkówek.

Ten wzór, to nie tylko ozdoba bułki. Dzięki niemu ciepło - zarówno podczas wyrastania ciasta jak i w trakcie pieczenia - zupełnie inaczej dochodzi do wnętrza bułki. A to ma wpływ na smak.

Wśród eksponatów znajdziecie również m.in. stare maszyny do wyrabiania ciasta - Kiedyś do wyrobienia kotła pełnego ciasta potrzebnych było 2-3 mężczyzn, którzy siłą swoich mięśni musieli wspólnie kręcić, aby wymieszać znajdujące się w maszynie 200 kilogramów ciasta - tłumaczy Agnieszka Pozorek

Na ścianach muzeum są liczne stare zdjęcia - piekarni, maszyn czy z podróży , dyplomy mistrzowskie, nadawane przez cech piekarzy. Są liczne formy co ciasta, zachowane drzwi dawnych pieców, blachy, młynki do mielenia ziarna, młynki do mielenia maku czy bułki tartej, przesiewacze do mąki, korytka do wyrabia ciasta. Jest też specjalna maszyna, która służyła do wytrzepywania jutowych worków po mące.

Jednym z cenniejszych dla pani Agnieszki eksponatów, jest podziękowanie dla Mariana Dobrowolskiego za udział w podziemiu piekarniczym. Teść założyciela muzeum działał w partyzantce piekarskiej, narażając życie, piekł chleby dla Warszawiaków.

Nowy rozdział

Jak powiedziała nam Agnieszka Pozorek, Muzeum Chleba nawiązało współpracę z Akademią Sztuk Pięknych.
- Mam nadzieję, że niebawem dojdzie to porozumienia i rektor ASP obejmie kuratelą całe muzeum - mówi oprowadzająca nas po muzeum Agnieszka Pozorek.

Dzięki temu udałoby się wprowadzić regularne godziny zwiedzania muzeum z oprowadzaniem. Teraz, aby odwiedzić muzeum, trzeba zadzwonić i umówić się na konkretną godzinę, wtedy kolekcja jest udostępniana przez rodzinę Pozorków.

Pani Agnieszka ogromne nadzieje wiążę również z tym, że cała kolekcja zostanie skatalogowana, opisana i uporządkowana. Kolekcja zgromadzona przez Mariana Pozorka jest wspaniała i zasługuje na to, by pokazać ją w atrakcyjny dla odwiedzających sposób.

Dodatkowo - jak wynika z pierwszych rozmów - na miejscu będą organizowane również wystawy różne wydarzenia.

- Chcemy by to miejsce żyło. Chcemy pokazać, że na Pradze jest takie muzeum, że warto je odwiedzić. Cieszę się, że Muzeum nie będzie zamknięte na cztery spusty - cieszy się Agnieszka Pozorek.

Warszawskie Muzeum Chleba znajduje się na Szmulkach, przy ul. Jadowskiej 2, tuż obok rodzinnej piekarni Pozorków.