Eskapada rowerowa z postojem w Świeszu

Zatrzymuje się by zrobić kilka fotek, wpaść do Dworku Neoklasycystycznego z II poł. XIX w. Porozmawiać z jego właścicielem prof. Januszem Migdalskim. Pospacerować po wspaniałym parku krajobrazowym. Tak było też wtorkowego, listopadowego słonecznego dnia. Zatrzymałem się nad jeziorem. Na jego przeciwległym brzegu góruje wspomniany Dworek.(foto nr 1)
Pojechałem wokół jeziora w kierunku na Lubsin. Wszędzie widać jesienna atmosferę. Żółkną i opadają liście z drzew.(foto nr 2)Dni staja się coraz krótsze, chłodniejsze. Jesieni towarzyszy nastrój melancholii i wyciszenia, uczucia tęsknoty i żalu. Jesień to także piękne widoki.(foto nr 3)Myślę, że warto przy tej okazji napisać kilka słów o tym dworku. Wokół dworku znajduje się przepiękny park. Park dworski (5ha).(foto nr 6)
Rosną w nim trzy szpalery dorodnych lip. Jest ich tam blisko pięćdziesiąt. Już w 1805 roku ówczesny właściciel Ksawery Dmochowski w swoich pamiętnikach porównywał aleje lipowe ze Świesza do lip w ogrodzie Saskim w Warszawie. Jest to park krajobrazowy z XVIII w. Na podstawie wspomnień Franciszka Salezego Dmochowskiego wiadomo, że park był prawdziwą ozdobą majętności. Wielki jak „Ogród Saski" ze szpalerami lipy szerokolistnej, jesionów, grabów, kasztanowców nawiązywał w swym układzie do wzorów francuskich, modnych w XIX w.(foto7,4)
W muzealnych zbiorach znajdują się eksponaty związane z epoką napoleońską i księstwem warszawskim, oraz polskim ziemiaństwem. W księgozbiorze znajduje się pierwszy przekład Iliady Homera i wiele innych „białych kruków".. Tak o stworzonym muzeum domowym mówi(foto nr 8)(foto 11,5)
„Wielkie muzea mogły powstać tylko dzięki zbiorom możnych i panujących „A domowe muzea to przyszłość – trzeba, warto, powinno się pozostawić po sobie wiele faktów, rzeczy, spraw, aby ocalić od zapomnienia naszą historię i czerpać z niej doświadczenia dla przyszłości.(foto 12)Kilka słów o Januszu Migdalskim. W 1985 roku, do Świesza przybył prof. dr hab. Janusz Migdalski i od razu nastały lepsze czasy dla dawnej siedziby ziemiaństwa kujawskiego, które trwale zapisało się tak w historii Polski, jak i literaturze polskiej. Onegdaj, w tym dworze Franciszek Ksawery Dmochowski, przetłumaczył po raz pierwszy na język polski Iliadę Homera, a w latach 1806-30 zostały spisane dzieje majątku i jego współczesne życie przez syna Ksawerego, Salezego Dmochowskiego. Początek XVIII wieku właścicielami Świesza był ród Gąsiorowskich. Pod koniec XIX wieku majątkiem zarządzała rodzina Sulimierskich. Ostatnimi właścicielami dworu i majątku była rodzina Zalewskich h. Rawicz.
Więcej znajdziesz na założonej stronie internetowej : http://swiesz2009.republika.pl/
KS.